انواع فساد
محققان فساد را به انواع گوناگوني تقسيمبندي كردهاند؛ از جمله:
الف. فساد خرد: به اخذ رشوههاي اندك از جانب كاركنان دولت براي رفع مشكلات اشاره دارد. همچنين زماني كه در موارد استثنايي از جانب كارمندي درخواست رشوه ميشود، اما اين كار به شكل سازمانيافته انجام نميشود، «فساد فردي» صورت گرفته است.
ب. فساد سازمانيافته: زماني كه بقاي نظامها به وجود فساد بستگي پيدا ميكند و در اين حالت، سازمانها، مقرّرات و هنجارهاي رفتاري با فساد تطبيق پيدا ميكند.
ج. فساد بزرگ: هنگامي كه مسئولان سطح بالاي دولتي و سياستمداران در قراردادها و طرحهاي بزرگ كه جنبه ملّي دارند اعمال نظر ميكنند و سودهاي كلان به دست ميآورند.
هيدن همير محقق علوم سياسي فساد اداري را به سه گونه تقسيم ميكند:
1. فساد اداري سياه: كاري كه از نظر دولت و مردم منفور است؛ مانند دريافت رشوه.
2. فساد اداري خاكستري: كاري كه از نظر دولت منفور است، اما جامعه ممكن است نسبت به آن بيتفاوت باشد؛ مانند كوتاهي كارمند در اجراي قوانيني كه در بين مردم از محبوبيت چنداني برخوردار نيست.
3. فساد اداري سفيد: كاري كه ظاهرا مخالف قانون است، اما اجراي آن از نظر دولت و مردم زياد با اهميت نيست؛ مانند كمك يك كارمند به يك ارباب رجوع كه توانايي جسمي كافي براي ماندن در صف براي گرفتن كالا را ندارد.